De herfst, het jaargetijde van de spinnen komt er aan. ’s Ochtends vroeg wanneer de wereld nog moet ontwaken, kom je de mooiste spinnenwebben tegen. In mijn tuin veranderen de felle zomerkleuren in allerlei herfsttinten. Wat mij elke keer opnieuw verbaast, is dat alle kleuren in de natuur niet vloeken. Helgeel, lichtroze en knalrood combineren prima met roze en paars. Het palet verandert nu langzaamaan in diepere kleuren en vormt nog steeds een prachtig geheel. Groen doet iets met mij, daarover gaat dit blog.
Wandeling Bornse Beek
Volgens mij is groen gezond voor ieder mens. In onze drukke samenleving rennen wij vaak door en raken wij ons gevoel van balans makkelijk kwijt. De natuur kan ons rust en energie geven, dat ervaar ik wanneer ik wandel. Deze zomer heb ik vele wandelingen gemaakt. Een daarvan was een wandeling onder leiding van Meint Bosma, natuurgids en groenontwerper van Bosma Tuin en Landschap. Het was een verrassende wandeling langs de Bornse Beek aan de rand van de Stroom Esch. Ik vond de wandeling zo inspirerend, dat ik dezelfde wandeling een paar dagen later opnieuw heb gemaakt.
Mens en natuur
De wandeling met Meint Bosma begint met een dreigende lucht, ik heb mijn regencape bij de hand. De wind gaat steeds harder waaien, de bladeren ritselen en vormen een groene golf. Dan komt de regen, eerst zie ik de regen in de beek waar de regendruppels steeds grotere cirkels maken. Even later voel ik de druppels. Het is een korte bui. Door het dreigende weer komen wij weinig andere mensen tegen. Onze groep is als het ware even alleen op de wereld. Meint Bosma stopt regelmatig om ons te vertellen over het klimaat, het landschap en de mens. Oorspronkelijk bepaalde het klimaat hoe ons landschap er uit zag en paste de mens zich aan. Tegenwoordig bepalen wij als land- en stedenbouwer de natuur. Helaas niet altijd met gunstige gevolgen voor het milieu. Nietzsche zei dat de mens voor zichzelf het grootste gevaar vormt: ik moet er weer aan denken tijdens deze wandeling.
Verrassende natuur
Verrassend vind ik allereerst dat ik al 20 jaar in Borne woon maar dit stukje natuur niet ken. Meint Bosma noemt allerlei namen van planten, maar dat onthoud ik niet. De enige naam die blijft hangen is: het wintereiken beukenbos. Dit bos zou ontstaan, wanneer wij de natuur haar gang laten gaan. Verrassend vind ik de afwisseling van het landschap tijdens deze wandeling: eerst de slingerende Bornse beek, waarin van alles zwemt en van alles groeit, daarna de struiken en bomen en tot slot de hoge vlaktes met een weids uitzicht. Verrassend vind ik het genieten van de buitenlucht: wanneer ik thuis was gebleven, had ik mij triest gevoeld bij het zien van de grijze wolken. Nu ik zelf buiten ben, geniet ik intens. Terwijl wij onder de bomen lopen, regent het weer en het getik klinkt gezelligs. Alsof ik droog in een tentje zit en van de mooie natuur geniet.
Verrassende wandeling
Een paar dagen later maakte ik dezelfde wandeling opnieuw nu met een paar kinderen en opnieuw ervoer ik allerlei verrassingen, nu vanwege heel andere dingen. Er springt een kikker tussen het riet en meerkoeten houden een zwemwedstrijd in de beek. In de weilanden lopen nieuwsgierige paarden op zoek naar iets lekkers en wij moeten wachten op een grote slak die op zijn gemak het wandelpad oversteekt. Zon en regen wisselen elkaar af. Wij schuilen tussen de bomen en genieten daarna van de warme stralende zon tussen de open velden.
Energie en balans
De natuur geeft mij energie en rust. Daarom geniet ik elke keer opnieuw van mijn tuin, zeker nu in de herfst. Al die verschillende kleuren helpen mij stil te staan in het hier en nu en niet door te rennen in de hectiek van iedere dag. Ieder mens leidt zijn eigen leven en is op zoek naar zijn eigen balans. Niet alleen de mens, ook de natuur zoekt een evenwicht. In mijn tuin zijn de bijen nog steeds druk met de bloemen terwijl bonte vlinders rondfladderen en de vogels aan de appeltjes gaan pikken. Ik ben graag buiten en wandel met plezier in elk jaargetijde en weertype. Om vervolgens op zoek te gaan naar de juiste woorden om mijn ervaring met jullie te delen.
De herfst is het jaargetijde van Spinnenweb teksten: ik wandel graag, dus ook deze tijd van het jaar. Heb je zin in een wandeling en een goed gesprek, dan ben je welkom om een keer samen met mij een echte Spinnenweb wandeling te maken. Mijn motto is ‘Druppels vangen aandacht’: een beeld van een spinnenweb, waarbij het om de juiste woorden gaat die betekenis hebben en het verhaal vertellen. Ik hoor graag van je.