De lente is in aantocht: de vogels maken mij ’s ochtends wakker met hun gekwetter en gehuppel in de dakgoot, het wordt vroeger licht en de folders op mijn deurmat roepen mij op om nieuwe meubels en kleren te kopen. Gelukkig kosten niet alle lentekriebels geld.
Geniet van de dag
Door mijn eigen ziekte-ervaring heb ik geleerd hoe belangrijk het is om te genieten van de dagelijkse dingen. Zo wandel ik regelmatig en dan heb ik alle ruimte om mijn gedachten te laten gaan. Tijdens het begin van mijn wandeling is die ruimte er nog niet, dan stroomt mijn hoofd over. Er is een waslijst van dingen die ik nog moet of wil doen: mensen bellen, afspraken maken, teksten uitwerken, boeken lezen, ga zo maar door. Het mooie van het wandelen is dat ik al deze gedachten kan laten komen en vervolgens weg kan laten vliegen. Ik voel de warmte van de zon en mijn voeten vinden hun eigen ritme in het groen. Nieuwe gedachten komen binnen bijvoorbeeld het idee van een wandelvakantie.
Wild
Deze gedachte is geïnspireerd op Wild, een film gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Cheryl Strayed besluit om na een vastgelopen huwelijk en het overlijden van haar moeder een voettocht te maken. Zonder enige ervaring loopt zij in haar eentje de Pacific Crest Trail beginnend in de Mexicaanse woestijn en eindigend in het noorden van Canada, een tocht van meer dan 1600 kilometer. In de natuur komt Cheryl vooral zichzelf tegen: haar leven als heroïneverslaafde, haar mislukte huwelijk en haar herinneringen aan haar moeder. De tocht kent mooie en angstige momenten, maar de reis geeft haar kracht en geneest.
Jouw eigen kracht
De rode draad in ‘Wild’ is dat wij niet in de hand hebben wat het leven ons biedt, maar wel kunnen bepalen hoe wij daarmee omgaan. “De zon gaat op en gaat onder,” zegt Cheryls moeder in de film. “Je hebt niet altijd invloed op wat er gebeurt, maar je hebt wel de kracht om te bepalen wat je van deze dag maakt.” Volgens mij zijn het kleine dingen die er toe doen in het leven en dat vergeten wij door de waan van de dag. Ik wil dat niet vergeten, ik wil die kleine dingen koesteren.
Mijn wandeling
Langs de Bornse beek staan de knoppen van de boomtakken op springen. De waterhoen en de eenden snateren en trekken rimpels in het water, het riet steekt hel af. Al loop ik elke dag dezelfde wandeling, elke dag zie ik andere dingen. De lente komt er aan: de merel in mijn tuin geniet van de laatste appeltjes aan de boom die straks vol bloesem is. Ik voel de lentekriebels en geniet van de zon en dit moment. En met het schrijven van mijn blog wil ik mijn ervaring met anderen delen.
Spinnenwebben zijn net verhalen: helder, doorzichtig en sterk in samenhang. Spinnenweb teksten schrijft graag voor gezondheidszorg en welzijnsinstellingen. Mijn motto is ‘Druppels vangen aandacht’: het gaat om de juiste woorden die betekenis hebben, een heldere tekst opleveren en het verhaal vertellen.