Herstellen van ziek zijn is intensief en vraagt de nodige inspanning. Jaren geleden stond mijn wereld stil en moest ik dingen opnieuw leren of nieuwe dingen leren doen.
Onderstaande lessen uit de revalidatiezorg geven mij ook in deze tijd zicht op het nieuwe normaal in de 1,5 meter samenleving.
1. Ontdek nieuwe kansen
Laat deze nieuwe situatie met al haar beperkingen ook een tijd zijn van verrassingen en inspirerende ontdekkingen. Tijdens mijn revalidatie kwam ik er achter, hoeveel tijd ik had voor andere zaken omdat ik niet kon werken. Ik had tijd om te luisteren naar de verhalen van andere mensen en dat inspireerde mij weer tot schrijven. Ik had tijd om uitgebreid te koken of om naar muziek te luisteren. Tijdens de coronacrisis hoor ik soortgelijke voorbeelden van mensen om mij heen. Mijn thuisbelmaatje geniet nu van muziekuitvoeringen via youtube en zij blijft fit met beweegprogramma’s op tv. En ik zag laatst een aangepaste versie van het tv-programma Floortje naar het einde van de wereld: dit heet nu Floortje blijft thuis, waarin zij laat zien welke bijzondere ontdekkingen mogelijk zijn dichtbij huis.
2. Stel prioriteiten
Er is een leven voor en na corona. Het leven ervoor had een zekere snelheid, waarin we het druk druk druk hadden met afspraken, reizen, mensen ontmoeten. Kortom met allerlei zaken, die we van de ene op de andere dag niet meer konden doen. Dat betekent zoeken naar een nieuw ritme en een nieuwe invulling van het alledaagse. Het is daarbij belangrijk om prioriteiten te stellen. Een belangrijke richtlijn voor mij is het antwoord op de vraag: Wat geeft mij energie? Een van de antwoorden daarop is erop uitgaan in de natuur. Ook in deze coronatijd is dit belangrijk voor mij en het is daarbij de kunst om drukte te vermijden. Daarom heb ik mijn dagelijkse wandeling verplaatst naar een tijdstip vroeg in de ochtend. Zo krijg ik energie om de rest van de dag thuis te zijn en aan het werk te gaan.
3. Neem tijd voor elkaar
Wat voor mij vooral veranderd is na mijn ziekte, is het begrip tijd. Gek genoeg heb ik het gevoel dat ik meer tijd heb voor andere mensen. Misschien heeft het vooral te maken met het ontdekken van al die nieuwe kansen en het stellen van prioriteiten. Omdat ik kies voor datgene wat ik belangrijk vind en door nieuwe kansen te benutten, heb ik meer ruimte. Tijd is voor mij een ruim kledingstuk geworden, dat niet meer knelt. Vergelijk het met de periode in maart, toen de maatregelen rond corona ingesteld werden. We schrapten onze agenda’s leeg om deze vervolgens opnieuw in te vullen met andere zaken. Dat kost tijd, maar ook bezinning over wat prioriteit heeft, Laten we daarbij oog houden voor elkaar.
Wil je meer weten?
Ben je benieuwd naar de betekenis van verhalen in welzijn en zorg?
Neem dan vrijblijvend contact op.