Oktober 2013
Wanneer je schrijft, kies je een invalshoek. Met woorden kleur je als het ware het verhaal in. De herfst brengt allerlei kleuren: van dieprood en donkergroen tot geel groen, bruin en paars. Naast wind en regen.
Spinnenweb teksten: het kleuren van een verhaal
Vorige week ging ik er op uit. De lucht was donker en stiekem hoopte ik op een flinke regenbui. Eenmaal op pad ging de zon echter schijnen: ik rook warm zand in plaats van natte bladeren en onder mijn schoenen voelde ik knisperende eikels. Thuisgekomen zat ik met een kop thee op de bank: de lucht werd opnieuw donker en nu kwam de regen met stortbakken naar beneden. Ik geniet van regen, waar komt dat vandaan?
Regen kunnen voelen
Jaren geleden fietste ik tegen de wind in naar huis; het begon te regenen en ik stopte om mijn regenkleding aan te trekken. Ik stond tegenover een huis en zag achter het raam een vrouw naar buiten kijken. Zij knikte en ik knikte terug. Ik was die ochtend bij een oudere mevrouw op bezoek geweest die vanwege haar ziekte veel aan huis gebonden was. Toen ik naar buiten ging, genoot ik van de frisse wind. Ik realiseerde mij opeens dat er mensen zijn die niet naar buiten kunnen gaan, die geen regendruppels meer voelen.
Getik en geroffel
Een andere herinnering: op vakantie in de Weerribben zit ik met mijn dochter in een kano. Het is doodstil op het water want de lucht is loodgrijs. Tussen de rietstengels en de bomen door glijden we in stilte. Opeens horen we zacht getik in het water. Het getik verandert in geroffel, het is een heftige regenbui en we kunnen geen kant op. We worden drijfnat. Dan een kreet: “Het is vakantie!” We komen niet meer bij van het lachen. Natter dan nat kun je niet worden. Na afloop drinken we warme chocomel en nemen we een warme douche. Een onvergetelijke mooie tocht.
Schrijven is kleuren
Schrijven of erop uit gaan door wind en weer. Vergeet nooit te kleuren: geniet!