Er zijn verschillende dingen die mijn dag mooi maken. In dit blog wil ik er een paar noemen om aan te geven hoe veelkleurig een mooie dag kan zijn.
De lente komt
In de lente word ik elke ochtend iets vroeger wakker en daar geniet ik van. Ik ben een ochtendmens en kan niet echt uitslapen, wanneer het ‘s ochtends licht wordt. Buiten zijn de struiken vol knoppen, die op uitbarsten staan en de bomen zijn al volop in bloesem. Een mooi gezicht, waar ik blij van word. Een keer per week zet ik de wekker om extra vroeg op te kunnen staan, dan ga ik richting zwembad. Onderweg op de fiets hoor ik de vogels ontwaken, een gekwetter dat steeds uitbundiger klinkt. En even na zeven uur lig ik in het water om mijn baantjes te trekken. Heerlijk.
Alleen maar niet eenzaam
“Met wie ga je zwemmen?” vroeg mijn vriendin.
“Ik ga alleen,” antwoordde ik.
“Je gaat alleen zwemmen?”
“Ja, nou nee, ik ben niet echt alleen.”
Wanneer ik tussen zeven uur en half acht ’s ochtends aan het zwemmen ben, zijn er zo’n 20 tot 30 medezwemmers in het bad. Het voelt ook niet alleen, ik vind het eerder wat druk. Bovendien groeten we elkaar, al kennen we elkaar niet echt. De meeste mensen in het zwembad trekken iedere dag baantjes, zij sturen gezamenlijk een kaart wanneer er een ziek is en vieren soms hun verjaardag samen. Ik kom en ga maar een keer per week in mijn eentje. Daar geniet ik van.
Wandelen in de regen
Een paar weken geleden wandelde ik met een vriendin door de stromende regen in het bos. We genoten van het bijkletsen en het enthousiasme van de honden, die heen en weer renden. We kwamen een andere wandelaar tegen: deze man liep achter zijn rollator met een regencape over hem heen door het bos. Hij knikte ons vriendelijk toe. Toen waren we even stil en we vroegen ons af waarom die man in zijn eentje daar wandelde. Had hij het thuis zo slecht, dat hij blij was even alleen door het bos te lopen of genoot hij net als wij van het buiten zijn?
Existentiële eenzaamheid
Toen ik jaren geleden ziek thuis was, hoorde ik vaak goedbedoelde adviezen zoals “je moet kijken naar wat mogelijk is” of “het zou nog veel erger kunnen zijn”. Door deze uitspraken voelde ik mij heel eenzaam tijdens mijn ziekte. Door het lezen van een studie van Joachim Duyndam over empathische verbondenheid bij existentiële eenzaamheid, begrijp ik beter hoe je als mens je positief kunt verbinden met anderen, waardoor je vanuit deze eenzaamheid tot een positieve ervaring kunt komen.
Veerkracht
Wil je meer lezen over emotionele veerkracht, die Joachim Duyndam beschrijft?
- Lees dan mijn samenvatting. Zijn bijdrage gaat over existentiële eenzaamheid en de mogelijkheid tot betekenisgeving.
Het gaat in gewone mensentaal over de vele kleuren die een mooie dag kan hebben. Het is voor ieder mens verschillend en kan zowel in regen als in zonneschijn kleur krijgen!